Kindcentrum Emmer Compascuum
LerenEen christelijke en openbare school onder één dak.
De christelijke basisschool Het Compas en openbare school De Mendes zijn samengebracht in één nieuw gebouw. Ondanks aanvankelijke reserves is het samengaan - mét behoud van eigen identiteit - een succes. "Door het ontwerp hebben we elkaar gevonden’', zegt directeur Ard-Jan van Larsdonk van Het Compas.
Omdat het dorp te maken heeft met bevolkingskrimp, besloot de gemeente om alle kinderen onder te brengen in één kindcentrum. Ondanks terughoudendheid en de vele vragen die beide scholen hadden, leidde het ontwerpproces en de bouw tot nieuwe inzichten. Het bracht hen nader tot elkaar.
Behoud van de eigen identiteit was belangrijk voor de scholen. Daarom hebben we het kindcentrum drie harten gegeven. Een gezamenlijk hart voor alle gebruikers en twee harten voor de gebruikers afzonderlijk.
De drie harten zijn met elkaar verbonden door een loper die alle gebruikers met elkaar verenigt. Beide scholen hebben hun eigen entree en lokalen.
Door het ontwerp hebben we elkaar gevonden. In plaats van de concurrentie aan te gaan, kun je ook samenwerking zoeken.
Bij binnenkomst via de hoofdingang valt meteen de hoge ontvangstruimte op waar een groot dakvenster natuurlijk licht binnenlaat. Deze hal is naast gezamenlijke entree ook de locatie voor (buurt)feesten en bijeenkomsten. Hier komt iedereen samen: kinderen, leerkrachten, ouders en buurtgenoten.
Het gebouw is zo ontworpen dat mensen elkaar kunnen ontmoeten maar ook ruimte hebben om zich terug te trekken. De vele doorkijkjes stimuleren op een ongedwongen manier contact.
Aan weerszijden van de ontvangstruimte bevinden zich de domeinen van de twee scholen, met achterin twee voorscholen die uitkijken op de groene speelplaats. Een met zebrastrepen gemarkeerde route loopt dwars door het kindcentrum en verbindt de ene school met de andere, waardoor gebruikers elkaar informeel kunnen ontmoeten. Zodra ze het zebrapad verlaten betreden ze hun eigen schooldomein. Wanneer alle deuren openstaan vormt het geheel één school.
Om de fantasie van kinderen te prikkelen heeft de tribunetrap in de hal een eigen doorgang.
Ze vinden het spannend en leuk om de lage deur te gebruiken. Het op- en neerlopen activeert ondertussen de verschillende spiergroepen.
Ik zie steeds minder de noodzaak om de twee scholen gescheiden te houden.
De zestien klaslokalen, verdeeld over twee verdiepingen, hebben allemaal uitzicht op de speelplaats en de omgeving. De plattegronden van beide scholen verschillen omdat ze zijn afgestemd op hun respectievelijke onderwijsvisies. Het Compas heeft bijvoorbeeld een leerplein, terwijl De Mendes beschikt over een keuken en een handvaardigheidlokaal.
Zowel ruimtelijk als technisch is het gebouw flexibel. De indeling kan eenvoudig worden aangepast en ruimtes kunnen worden gecombineerd. Dit biedt ook mogelijkheden voor samenwerking in de toekomst.
Elke klas heeft een glazen vitrine als onderdeel van de jassenkast. Leerlingen kunnen er hun creaties tentoonstellen, wat een een vriendelijke competitieve sfeer tussen de klassen aanmoedigt en elk lokaal een eigen identiteit geeft.
Ondanks de verschillende gebruikers straalt het gebouw eenheid uit. Dat komt door de transparante en lichte sfeer, en de toegepaste natuurlijke materialen. Vides en glaspuien bieden overal doorzichten. Dankzij de grote ramen en daklichten komt er veel licht het gebouw binnen en is er overal contact met de buitenwereld. Lichtkaatsers in het dak verspreiden het daglicht op een zachte, diffuse manier en ondersteunen daarmee het bioritme van de kinderen.
